مکان‌یابی-تخصیص سلسله‌مراتبی برای خدمات فوریت‌های پزشکی

خدمات فوریت‌های پزشکی، سیستمی مؤثر و کارآمد برای کمینه کردن خسارت‌های جانی حاصل از بیماری‌ها و حوادث اورژانسی است که برای ارائه خدمات پیش بیمارستانی ایجاد شده است. هدف این سیستم‌ پاسخ‌گویی سریع برای زنده نگه‌داشتن بیماران و درصورت نیاز، انتقال آن‌ها به مراکز درمانی است. عملکرد این سیستم با مسائلی مانند مکان‌یابی پایگاه‌ها و آمبولانس‌ها، تعیین تعداد مورد نیاز آمبولانس‌ها و تخصیص آن‌ها به تماس‌های اورژانسی قابل سنجش است و به‏وسیلة آن، می‌توان به ارتقای عملکرد سیستم پرداخت. بنابراین، مکان‌یابی به منظور پوشش حداکثری مناطق و خدمت‌دهی مطلوب به بیماران، یکی از مسائل پر اهمیت سیستم‌ خدمات فوریت‌های پزشکی به‌شمار می‌آید. بدین ترتیب، مسئله مکان‌یابی - تخصیص تسهیلات سیستم خدمات فوریت‌های پزشکی در دو مفهوم مورد نیاز برای برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری اثربخش نمود پیدا می‌کند: 1) مکان‌یابی تسهیلات خدماتی و ظرفیت آن‌ها، 2) تخصیص حوزه‌های خدمات به تسهیلات خدماتی. پژوهش حاضر از مدل‌های پوششی و تسهیلات سلسله مراتبی استفاده کرده و مدل ریاضی با ترکیبی از تئوری صف را مبنای دستیابی به اهداف پژوهش قرار داده است. مدل پوششی HiQ-MCLP مدلی توسعه‌یافته از مدل MCLP است که برای پوشش حداکثری و افزایش کیفیت خدمات ارائه شده. این پژوهش از مدل ریاضی چند هدفی استفاده کرده که هزینه را کمینه و پوشش را بیشینه می‌کند. مدل در دو سطح برای مکان‌یابی و تخصیص سرورهای اورژانسی مانند آمبولانس در سیستم‌های خدمات فوریت‌های پزشکی به‌کار گرفته و در شهر بوشهر پیاده‏سازی شده است. مسئله در سطوح اطمینان و شمار افراد درحال انتظار متفاوت با نرم‌افزار Lingo 15 تحلیل حساسیت شده است.